Patrick een mennende collega op het werk vraagt hoe het nu juist in het werk gaat met het klikker systeem. Na het lezen van een vorig artikel.
De bedoeling is van aan je paardje of pony duidelijk te maken dat hij het goed doet. Hem dus zeggen dit is wat ik van je verwacht. Je paardje leert dat hij beloond wordt als hij het goed doet en streeft naar die situatie. Hij wordt aandachtiger naar jou toe en streeft er naar om opdrachten te krijgen om zo beloond te worden.
Deze positieve spiraal is voor iedereen een ingebouwd mechanisme. Als een kleuter met een puzzel speelt en er in slaat deze in elkaar te steken zal hij een zekere tevredenheid ondervinden. Als de ouders aan het kind duidelijk maken dat ze trots zijn op de prestatie zal dit als positief worden ervaren. Het maakt het kind gelukkig het geeft een goed gevoel. Dit goed gevoel komt er omdat in de hersenen er een stof wordt aangemaakt die het gevoel van voldoening schenkt.
We zijn nu zo dat we dit gevoel (het aanmaken van die stof) nastreven. Met tot gevolg dat we terug gaan puzzelen en liefst een iets wat moeilijkere puzzel willen maken om nog meer waardering te krijgen.
Een van mijn kleinkinderen, zoals vele kinderen eet niet graag. Aan tafel wordt er dan een kleine haalbare opdracht gegeven “eet dit stukje groeten op”. Als het kind dit doet gaan we allemaal samen de naam van het kind roepen. Wij vinden het leuk, maar het kind ook. De neiging om dit leuke evenement te herbeleven zorgt er voor dat het kindje een nieuwe uitdaging wil aannemen en het werkt.
Ben je nog niet ten volle overtuigd vraag je dan maar eens af waarom computer spelletjes zo een succes zijn.
Bij ons paard werkt ook dit mechanisme. Belonen voor iets goed plus het sterke geheugen van je paard geeft ons zekerheid tot succes.
DE METHODE.
1. Het paardje moet daarvoor eerst leren wat een beloning is.
Hiervoor, versnijden we in zeer kleine stukjes, een kilogram wortelen of een ander snoepje die het paard graag heeft. Ook paardenbrok kan hier goed van pas komen. Het moeten kleine stukjes zijn omdat de aandacht van het paard niet zou wegvallen. Als je paard moet kauwen om het brokje naar binnen te werken zijn de stukjes te groot. Dit is van zeer groot belang wil je de aandacht van je paard bij je houden.
De beloning aanleren:
- Ga voor je paard staan met je broekzak of heuptasje gevuld met het snoep van hierboven.
- Dan begin je, snel achter elkaar, stukje voor stukje te voederen en telkens zeg je “EX” van excellent. Hou dit zo een aantal minuutjes vol.
Wat heeft het paardje geleerd: Dat bij snoep een geluidje zit het woordje “EX”.
Opmerking: Als het paardje opdringerig wordt hou je de snoepjes onder zijn kin. Dat verplicht hem om achteruit te gaan om het snoepje te aanvaarden.
2. Leren om iets te doen voor een beloning.
Nu moet het paard iets doen voor zijn beloning.gaan we aan het paard iets vragen.
- We zetten ons hand op enkele centimeters van de neus van het paard nu wachten we tot het paard met zijn neus tegen je hand komt. Dan zeggen we “EX”.
- We gaan nu ons hand progressief verder en verder plaatsen tot we de arm kunnen strekken. Het paard zal naar de hand toegaan om het te raken. Dit noemt men targetten. Telkens het paard de hand raakt zeggen we “EX” en geven we een beloning.
Wat heeft het paardje geleerd: Dat als hij iets uitvoert daar een beloning aan vast zit.
Opmerking: als het paardje niet naar ons hand toekomt, moeten wij terug ons hand korter brengen. In het begin, misschien zelf de neus van het paardje raken. Het is belangrijk de juiste timing te gebruiken zodra het paard de hand heeft geraakt moet het woordje “EX” vallen.
Conclusie: De twee bovenstaande oefeningen zijn van groot belang om een band te maken met je paard. Je paard leert dat het leuk is om met jou te werken. Het paard verstaat dat er dialoog is. Je vraagt en hij reageert. Is het goed dan is er beloning. Het paard vindt de beloning leuk en streeft naar de beloning toe. Hierdoor wordt hij steeds aandachtiger naar jou toe. Je kunt nu ook aan je paard zeggen “dat is goed”, “dit is wat ik van jou verwacht” en dat door het gebruik van het woordje “EX” die voor hem erkenbaar is geworden.
Het is vooral leuk om met je paardje bezig te zijn. Neem je tijd, gaat het niet kom dan een stapje terug. Als het paardje het verkeerd doet niet straffen gewoon negeren.
Het klikker systeem wordt door professionele trainers gebruikt voor het trainen van dolfijnen, honden, enz… Zij gebruiken een fluitje of een klikker in metaal. Bij paarden zijn die dingen minder geschikt omdat we in onze handen de teugels voeren. Daarom kan een kort klinkend woordje voor mij “EX” een handig alternatief zijn. Met wat oefening kan je aan je bevel een woordje binden. Als je paard moet stoppen zeg je “halt”. Als het paardje dan tot stilstand komt zeg je “EX”. Snel verstaat het paard dat het woordje “halt” de vraag is om te stoppen. Zo kan je verder bouwen.
Een woord is niet altijd nodig, in plaats daarvan kan je ook een gebaar doen of een houding aannemen. Wees gerust je paard ziet dit wel.
Wist je dat een paard letters kan onderscheiden.
Ooit kwam ik een blinde tegen die mij vertelde dat blind zijn géén probleem is, zie dat is gewoon een luxe. Het probleem licht hem eerder bij ons, wij verstaan niet hoe zij het doen. Als je een blinde wil helpen, moet je hem niet vertellen hoe hij het moet doen, maar moet je naar hem luisteren, om te verstaan hoe hij het ziet.
Tracht dus nooit aan je paart iets uit te leggen, maar luister naar hem en pas je aan.
