dinsdag 11 september 2007

18de MENLES.

Danny laat ons nu alleen trainen en we zijn deze avond van bij Frank vertrokken. Een maand of zo geleden, had ik hem gesproken van onze kledij voor ons menexamen. "Het zou fijn zijn als we dezelfde kledij zouden dragen. " Nu had Frank voor ons een leuke flies en bijpassend petje gekocht. Ongelofelijk, nu zijn we een echt menteam! Nu ben ik ook zeker dat Frank aan het examen zal deelnemen. En het moet lukken, zijn paardje heeft weer heel goed gereden. De papa van Frank was er bij en hij zag dat het goed was. Het was een aangename rustige wandeling waar we hebben van genoten.

Ik heb tevens Frank al ingeschreven voor een rally die volgende maand plaats vind. Dan gaan we met een ganse klik op stap en het wordt zeker een leuke belevenis.
Ik moet echt eens een foto maken van ons, het komt er maar niet van.

Gisteren heb ik met mijn eigen paard gemend. Hiervoor was ik met mijn koets naar de stallen gereden. Het transporteren was zeer goed verlopen. Voor de burry moet ik wel nog iets maken zodat ik hem aan de voorkant van men aanhangwagentje kan vastmaken.

Mijn paardje had er zin in en alles verliep goed. Ik heb opgemerkt welk goed geheugen een paard wel heeft. Ook het verschil tussen het onder het zadel rijden en ingespannen wordt mij als maar duidelijker. Tijdens deze wandeling in de omgeving van de stallen ben ik natuurlijk al vroeger meerdere malen onder het zadel met hem op stap geweest. Het is duidelijk dat zonder de zithulpen mijn paard zich zeer goed herinnerd waar we meestal afslagen of inrijden. Ik heb geleerd dat op een parcours die door het paar gekend is. Ik meer aandacht moet besteden aan de plaatsen waar we eerder van richting veranderen. Ik moet mijn paardje iets vroeger zeggen dat het naar links of rechts is. Eens dit punt voorbij begint hij zelf te denken van "ja hier is het naar rechts". Dan moet ik mijn paardje niet alleen zeggen dat het naar links is maar moet ik hem ook nog vertellen dat het niet naar rechts was. En ik ken hem, als hij iets beslist heeft zonder het mij te vragen! Onder het zadel lijkt mij dit duidelijker daar kan ik mijn gewicht verleggen en dat voeld hij, ik hoef mijn handen bijna niet te gebruiken. Maar hier moet ik het met mijn handen doen en hij loopt wel vier meter voor mij.

Ik vond het vooral leuk dat Joris mijn zoon kwam groomen. Hij verbaast mij.

Geen opmerkingen: