We zijn nu al een week verder en ik weet dat Frank graag zou rijden met de koets maar ik moest voor mijn werk naar het buitenland en moest hem een week aan zijn lot overlaten.
Nu kunnen we een tweede keer oefenen ik ben terug. Aan de deur van Frank staat zijn vader en moeder. Ook zijn vrouw Nele en de kinderen staan er bij mijn vrouw en mijn dochter zijn meegekomen. En dat is nu het leukste aan deze sport, je komt er veel leuke mensen mee tegen. We spannen Max in en staan weer klaar om te vertrekken. Frank is gespannen, maar dat hoort er bij. Max houdt weer zijn hoofd schuin naar links en loopt dus bij het stappen steeds een beetje naar rechts. Ik laat Frank slechts enkele meters gaan en neem over, ik wil weten waarom hij dat doet. Maar ik vind ook niet onmiddellijk een verklaring. Ik kan hem wel sturen maar de eerste 50m is het ook geen zicht. Ik zet hem snel in draf om te zien of hij daarmee niet rechter loopt.
Dit verandert ook niet veel, ik besluit dan maar aan Frank de leidsels door te geven gezien het geheel goed bestuurbaar is. Frank zet hem in draf en we gaan het blokje om, alles verloopt netjes. Eens aangekomen neemt Frank zijn vrouw mee en zijn ouders voor een tweede rit. Ook hier verloopt alles vlekkeloos. We draven goed door daar waar het kan. Eens terug aangekomen gaan we voor een derde ritje, en ook hier verloopt alles goed. Blijven genieten is de boodschap, oefening baart kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten