zondag 24 juni 2007

1. MENNEN MET MIJN PAARD.

Het is een boeiend avontuur om mijn paard ook voor de koets te kunnen spannen. Sarah mijn dochter, is ook al helemaal in de ban van het mennen. Zij wil ook met haar paard de uitdaging aan en is op het menapparaat de Achenbachmethode aan het aanleren. Nu al kan zij met het borsttuig en leidsels met haar paard (Quinton) oefenen.

DE EERSTE STAPPEN:

Ik ben veel gaan luisteren en heb al wel wat gelezen. Het is de beste oplossing niet en volgens mij is het zeker de langste weg om mijn paardje in te spannen, maar ik heb bewust gekozen om deze weg in te gaan. Ik wil zien hoe mijn paard reageert op de verschillende trainingstappen naar het ingespannen paard. En heb besloten om mijn paard zelf te trainen om ingespannen te leren rijden.

Hier wil ik u vertellen hoe ik tewerk ben gegaan en welke moeilijkheden en vorderingen ik vaststel. Ik heb besloten om zeer geleidelijk te werken, stapje voor stapje. Mijn paard Ron (Ronaldo) is nu 12 jaar, het is een werker die niet veel benen hoeft om vooruit te gaan. Het is een paard met een goed karakter en zonder stalondeugden. Hij stapt zelfstandig de van op en ik kan mij niet herinneren dat ik hem heb zien stampen. Het is een uitzonderlijk wandelpaard dat niet uitwijkt voor een metrostel, een houten brug, een boomzaag en zelf om trappen op en af te lopen.

Ikzelf heb veel interesse in trainingpsychologie en ben hierover ook les gaan volgen. Ik kan mijn paard zelf beslagen en ook hoefijzers smeden. Ik heb ook cursus gevolgd van eerste hulp voor paarden. En ben tien jaar bezig met paarden. Ik ben ook lid van de Landelijke Rijvereniging Sint Elooi te Meise. Zo kunt u beter de context waarnemen. Misschien begrijpt u dan ook dat ik mijn paard dit graag zelf zou aanleren.

Stap 1:

Doel: Het paardje leren reageren op sturing met leidsels.

Ik ben begonnen mijn paard te rijden met leidsels.(lange teugels waarmee ik achter hem loop)

Tot mijn grote verbazing reageerde Ron zeer goed op de Achenbach methode. Eerst in dressuurhouding ging het niet zo goed ik stapte achter hem aan en bij vraag ging Ron naar links of rechts buigen maar niet wenden. Dan deed ik hetzelfde vanuit de uitgangshouding, ik stond versteld dit werkte onmiddellijk en zeer accuraat. Ik stond versteld en kon snel in de piste achtjes draaien. Ik besloot de training te stoppen die amper 15 minuutjes had geduurd mijn paard werd sterk beloond als hij het goed deed ik reageerde niet bij een fout.

Stap 2:

Doel: Het paardje laten wennen aan de uitrusting.

Ik deed de tweede week hetzelfde maar met het borststuk aan, de strengen werden op de rug gekruist en de uiteinden aan de achterkant van de billen vastgebonden. Het sturen ging perfect en ik kon zowel in de piste als erbuiten met ongelofelijke nauwkeurigheid achtjes draaien, halt houden, terug vertrekken en in draf rijden. Oefentijd 15 minuten.

Stap 3:

Doel: Het paardje laten wennen aan de uitrusting.

Derde week Ron wordt uitgerust met het borststuk en het schoftje hij wordt gereden met leidsels.

De oefening verloopt goed het sturen zit wat minder maar dit is mijn fout ik hou niet goed contact met de mond omdat ik iets te snel of te traag achter hem loop en zo een onregelmatig mondcontact verzeker. De training verliep goed. Steeds voorzie ik een korte training die niet langer dan15 minuten duurt.

Stap 4:

Doel: Leren trekken.

Met groom (dochter Sarah) die in het begin van de oefening naast Ronaldo meeloopt (na een halve ring lopen laat de groom het paard alleen werken).

Ik ga nu Ronaldo leren trekken. In een zandpiste hang ik aan de strengen een koord en een autoband die zo een 3 meter achterhem aansleept. Ik stap achter hem met leidsels en hij is enkel uitgerust met een borstriem. Een koord op de lende waar de strengen doorlopen zorgt er voor dat hij niet op of over de strengen kan stappen. Het trekken van de autoband verloopt goede en ikzelf sta verbaast hoe er op de koorden getrokken moet wordt. Ronaldo blijft hier zeer kalm bij, zelf in de bochten waar de strengen tegen het buitenbeen komen en vrij strak aansnoeren op het pijpbeen onder het spronggewricht. Ik help hem in te scherpe bochten door een deel van de druk zelf op mijn been te zetten. Ik kan zo, aan mij zelf, goed voelen hoe groot de druk is op zijn been en beter oordelen over wat hij voelt.

Oefentijd 15 minuten. De training verliep goed.

Stap 5:

Doel: leren trekken en ongevoeligheid op de strengen aanleren.

Idem aan stap 4 met groom die in het begin van de oefening naast Ronaldo meeloopt (na een halve ring lopen laat de groom het paardje alleen werken) maar zonder lendekoord. Ik help niet meer in de bochten om de druk van de strengen op het pijpbeen achteraan op te vangen. De oefening is langer 20 minuten, de autoband is iets groter de oefening verloopt goed. De oefening wordt beëindigd door één van de strengen zonder trekken tussen de benen van het paard te voeren. Ik schuur de streng meerdere malen tegen de binnenkant van het been dit lokt geen reactie uit. Het paardje wordt beloond voor zijn werk, niet bestraft als het fout gaat.

Ik voorzie Volgende stappen:

Stap 6 trekken met het schoftje aan.

Stap 7 trekken van een slede

Stap 8 trekken van een slede op de openbare weg.

Stap 9 trekken van een beladen slede.

Stap 10 inspannen in de koets zonder rijden

Stap 11 trekken van een koets.

Stap 12 trekken op de openbare weg.

Indien een stap niet werkt gaan we een stap terug.

Voor elke stap is geen tijd voorzien, indien nodig kan een stap over enkele weken worden uitgevoerd. Er is dus geen tijdspanne op, er wordt géén druk uitgevoerd er wordt positief beloond nooit negatief bestraft. De trainingen worden kort gehouden op basis van negatief belonen.

Geen opmerkingen: