zondag 1 juli 2007

2. MENNEN MET MIJN PAARD.

Stap 6 trekken met het schoftje aan.

Stap 7 trekken van een slede

Stap 8 trekken van een slede op de openbare weg.

Stap 9 trekken van een beladen slede.

We zijn nu al enkele weken verder en het is weer eens tijd om alles op een rij te zetten. De stappen die ik hierboven beschrijf zijn goed verlopen en ik ben inmiddels al aan stap 9 beland. Gezien ik géén koets heb kan ik nu niet meer verder. Maar ik blijf dan maar verder trainen met de slede op de openbare weg. Nu, ver ben ik nog niet geweest, maar daar hoop ik wel snel verandering in te brengen.

De trainingstappen zorgen er voor dat ik duidelijk zie wat wel en wat niet gaat. Het opstellen van trainingsstappen heb ik geleed door de cursussen trainingpsychologie die ik in Syntra Midden Vlaanderen volgde bij Inge Teblick.

Stap 6:

Doel: Trekken met het schoftje aan.

De bedoeling is om te zien hoe mijn paardje reageert op de volledige uitrusting. Het aanbrengen van de culeron (dat is het riempje die onder de staart doorgaat en als doel heeft het schoftje op zijn plaats te houden) verliep zonder probleem mijn paard reageerde helemaal niet tijdens het optuigen. Ik herinner mij de opmerking van onze lesgever over het riempje die de culeron met het schoftje verbind. Gezien dit dubbel ligt over de rug van het paard is dit best voorzien van een pasantje om het op elkaar kletsen van de riemen tegen te gaan en zo het paard te verstoren.

Het is wel wat moeilijk omdat het tuig die een vriend mij leende te klein is voor mijn paard. Maar ik ben hem toch dankbaar omdat het mij de mogelijkheid bied om te zien of het met mijn paard wel kan lukken.

Stap 7.1:

Doel: Trekken van een slede.
De bedoeling is om
de trekkracht te vergroten en het geluid op te drijven om de reactie van het paardje te controleren. Alles verliep ook hier goed, dankzij de hulp van de Groom, mijn dochter Sarah, zij houdt het paard stil terwijl ik de slee aan de strengen vast maak. De strengen zijn voorzien van een eindje vlaskoord zodat in geval van paniek dit makkelijk zou breken en het paard bevrijden.

Sarah stapt ook eerst enkele passen mee en stelt het paard gerust. Dan gaat zij achteruit en kan ik alleen met mijn paardje oefenen. Het is niet zo eenvoudig om in het begin de Achenbach methode toe te passen maar daar ligt de fout bij mij ik zal nog heel wat moeten oefenen.

Gezien alles goed verloopt hou ik het rijden in de piste kort en besluit ik rond de stallen te wandelen met de slede. Leuk ook hier gehoorzaamt het paardje perfect aan elk commando.

Ik beslis dan maar om gewicht op de slede te leggen en Sarah is onmiddellijk klaar om er gaan op te zitten. Maar hier gebeurt er iets leerrijk het paardje moet nu trekken, het borststuk houdt hem tegen en hij gaat even naar links en naar rechts op zoek naar minder druk. Ik besluit om een stap terug te zetten en het toeval wil dat ik ontzettend veel geluk heb. Er staat een kereltje op mij te kijken van 8 a 9 jaar en ik stel hem voor om op de slede plaats te nemen.

Zonder aarzeling neemt de jongen plaats, ik laat mijn paard vertrekken en je ziet dat mijn paard ontdekt dat hij door te trekken los kan komen. Na een twee tal rondjes met de jongen neemt mijn dochter terug plaats. Nu weet het paardje hoe het werkt en zonder aarzeling trekt hij de slede voort. Na twee keer rond de gebouwen stopt de oefening en wordt er voldoende beloond.

Ik ben gelukkig.

Stap 7.2:

Doel: Trekken van een slede.

Ik bouw nu een slede met een houten balk en daarachter een metalen staaf.

Doel van deze stap b.m.v. deze balk meer lawaai maken en de piste gladzetten om zo het Achenbach systeem te oefenen.

Ik vertrek onmiddellijk op verharde ondergrond omdat ik hier natuurlijk veel lawaai zal hebben van de ijzeren staaf.

Het paard reageert op het lawaai en wil vooruit vluchten. Maar van paniek is geen sprake. Ik kan hem met de stem tot rust brengen en met lichte weerstand op de teugels blijft hij bij mij en komt hij tot rust. Dan gaat het richting piste en lopen we letterlijk en figuurlijk de piste plat. Als we de rijpiste verlaten komen we terug op de verharde ondergrond. De ijzeren staaf maakt veel lawaai maar het paardje reageert er niet meer op.

Dit was zeker een goede oefening gezien het helse lawaai van de ijzeren staaf.

Steeds spreken met je paard is van groot belang stemhulpen zijn onontbeerlijk voor je paardje.

Volgende stappen:

Stap 10 inspannen in de koets zonder rijden

Stap 11 trekken van een koets.

Stap 12 trekken op de openbare weg.


Geen opmerkingen: